Πέρι ποινικών αδικημάτων...

Κάτι που κυριαρχεί στο μυαλό μου αυτές τις μέρες είναι η ακόλουθη σκέψη:
Άνθρωποι που ντε και καλά θέλουν και πρέπει να έχουν πάντα δίκιο και να είναι οι σωστοί και οι ορθολογιστές no matter what, τους αξίζεί ποινική δίωξη χωρίς πλάκα. Ή τουλάχιστον ψυχιατρική θεραπεία.

Γιατί, κύριος, πρέπει να δίνεις και στον άλλο χώρο να αναπνέει,να αναδειχθεί. Εντάξει είσαι μια προσωπικότητα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σου, όπως και κάθε άλλο ανθρώπινο ον εξάλλου. Αλλά δεν είναι δυνατόν κάθε λεπτό και στιγμή και χωρίς αμφιολία να έχεις δίκιο για πάσης φύσης θέμα.
Just impossible.
Και δεν μιλάμε για ένα απλό πνεύμα άρνησης ή αντιλογίας, αλλά για παθιασμένη ανάγκη να αναδειχθείς Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, σε διαστάσεις ασθένειας πλέον. Γιατί ναι, περί ασθένειας πρόκειται όταν χειροτερεύει με το χρόνο, πολλαπλασιάζεται σε ένταση χωρίς καν να το συνειδητοποιείς και όταν σου φέρουν αντίρρηση κατεβάζεις μούτρα και τσαντίζεσαι.
Face it.
Όσον αφορά την λογική, το ξέρουμε κάποιες φορές κάνουμε παράλογα πράγματα εξαιτίας ενός πράγματος που ονομάζεται συναίσθημα. Ο αυθορμητισμός είναι καλό πράγμα ανεξαρτήτως τον μετέπειτα συνεπειών, γιατί σε κάνει να εκφραστείς να το βγάλεις από μέσα σου. Αν δε μπορείς Mr.Right Guy να το καταλάβεις τουλάχιστον αποδέξου το:
People do feel.

Κατόπιν δυσάρεστων και στενάχωρων παρατηρήσεων επί αυτού του θέματος, θέλησα να εκφρασω την άποψη μου. Μιας και αντίλογο ή συζήτηση δεν σηκώνουν και η αυτοκριτική δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο τους, η μόνη αντιμετώπιση αυτής της κατηγορίας ανθρώπων που απομένει σε εμάς τους κοινούς θνητούς είναι να λέμε ΝΑΙ και να τους προσπερνάμε...
Εκτός βέβαια αν, φίλε αναγνώστη αυτής της ταπεινής γνώμης, θελήσεις να συνυπογράψεις αίτηση για την ποινικοποίηση τέτοιων συμπεριφορών... ;ο)