Ξεκίνησα να παίζω τα παιχνίδια που μου μαζεύτηκαν μέσα στην εξεταστική, αν και η εξεταστική δεν τελείωσε επίσημα ακόμα... Ε, δεν κρατήθηκα...
Μου πήρε μόνο 7 ώρες να το τερματίσω εξάλλου! Ήταν απίστευτο. Και φυσικά είχε το κλασικό χαρακτηριστικό του είδους: σφάζεις σφάζεις και κάποια στιγμή, ώπ, τέλος... Και εσύ λες: "Τι; κιόλας;"
Το παιχνίδι διαθέτει 6 πίστες αυξανόμενης δυσκολίας. Κάτι που μου άρεσε πολύ ήταν ότι υπήρχαν πίστες που μπορούσες να δουλέψεις σχεδόν αποκλειστικά με sniper ή riffle. Ειδικά στην επειχήρηση μετά το Market Garden (δε θυμάμαι όνομα). Σε όλες τις αποστολές έπρεπε να γίνεις εντυπωσιακός για να προχωρήσεις, άρα το παιχνίδι αξίζει, δεν είναι βαρετό.
Όσον αφορά τις πτώσεις από το αεροπλάνο, η ιδέα είναι εντυπωσιακή, όσο και η υλοποίηση της επίσης. Το απογοητευτικό είναι ότι το αεροπλάνο σε πετάει στη μέση της πίστας και πράσινες φωτοβολίδες σε ενημερώνουν για το ποιές είναι οι ασφαλείς ζώνες προσγείωσης. Άρα πάντα μπορείς να πέσεις με ασφάλεια. Θα μπορούσε, θα μπορούσε λέω, να είναι πιο μικρή η εμβέλεια της πτώσης ώστε να μην τα καταφέρνεις καμια φορά να πέσεις με ασφάλεια και να ξεκινάς από τα δύσκολα. Το να τα καταφέρνεις υπό αντίξοες συνθήκες είναι πάντα πιο ενδιαφέρον εξάλλου...
Νέο στοιχείο αποτελεί επίσης η ικανότητα να βελτιώνεσαι στο κάθε όλπο και να κερδίσεις μετάλεια και bonus αναλόγως με το πόσο καλά το χρησιμοποιείς.
Τέλος υπήρχαν και μερικοί εχθροί πιο 'ενισχυμένοι' από τους άλλους και απαιτούσαν παραπάνω κόπο για να τους σκοτώσεις. Και αυτό ήταν θετικό στοιχείο...
Το παιχνίδι το προτείνω ανεπιφύλαχτα λοιπόν, γιατι συνδυάζει πολλά νέα στοιχεία και την σταθερή αξία του ονόματος Medal of Honor. Διασκέδασα το κάθε λεπτό ως το τέλος...
2 σχόλια:
Κοίτα μπορείς να πέφτεις εσύ μόνος σου σε περιοχές που δεν είναι πράσινες. Αν κάτι δεν είναι ενδιφάρον μπορείς να το κάνεις εσύ
δεκτόν !!!
Δημοσίευση σχολίου