The Number 23

Είδα την ταινία το σαββατοκύριακο, παρά το ότι έχει βγει εδώ και αρκετό καιρό αλλά και ότι ο Jim Carrey τυχαίνει να είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς. Την είχα αποφύγει, γιατί δεν ήμουν σίγουρος αν ήθελα να δω τον ηθοποιό εκτός κωμικού ρόλου, αλλά και γιατί είχα ακούσει αμφιταλαντευόμενες κριτικές.

Λάτρεψα:

• Την αναγωγή των πάντων στο 23 και την εμμονή του σεναρίου με τον αριθμό.
• Τον Jim Carrey στον ρόλο του. Μπορεί να το έπαιζε λίγο περισσότερο "ιστορία" από όσο του ταιριάζει στον ρόλο του Fingerling, αλλά ανταπεξέρχεται τέλεια κατα τη γνώμη μου και στέκεται στο ύψος της περίστασης.
  
• Την αρκετά βαθιά πλοκή του σεναρίου, που αν και προβλέψιμη σε κάποια σημεία, είχε τα γεγονότα και τις εξελίξεις τόσο ωραία τοποθετημένα στον άξονα του χρόνου που σε κρατούσαν σε ένταση συνέχεια. Δεν κατάλαβα πότε πέρασε η 1,5 περίπου ώρα που διαρκούσε και το καταευχαριστήθηκα.
• Τις 2 "καυτές" σκηνές του Fingerling με την Fabritsia.
• Τον χαρακτήρα της Suicide Blonde. Άψογος. Σχεδόν βγαλμένος από την μεγαλοφυή παράνοια του Sin City.
• Το μοντάζ σε όλη την ταινία ήταν άψογο. Αλλά πραγματικά εντυπωσιάστηκα από το μοντάζ στο σημείο της ταινίας που φαίνεται στο τελευταίο μισό του ακόλουθου βίντεο. Πραγματικά καταπληκτικό! Αυτές οι εναλλαγές της εικόνας σε συνδυασμό με τη μουσική... Πολύ καλή δουλεια!

Προτείνω την ταινία ανεπιφύλακτα... Αν την έχετε δει πείτε μου εντυπώσεις...