ροζ

επειδή η αγάπη έχει τους τρόπους της,
σ'εσένα...:

Γιάννης Μηλιώκας, Αφροδίτη Μάνου - Ροζ

Πάντα ονειρευόμουνα ένα ανοιχτό τζιπάκι,
μόνο αυτό μας έλειπε τώρα τι να σου πω,
πάντα γκρινιάρα ήσουνα κι αγύριστο κεφάλι,
κι εσύ είχες την απαίτηση να σε υπηρετώ...

Ήθελα στην ντουλάπα μου να υπάρχει μια τάξη,
ήθελα στην ντουλάπα μου να γίνεται χαμός,
παλιές φωτογραφίες μου θα 'θελα να 'χες κάψει,
μπροστά στους ξένους θα 'θελα να 'σαι πιο σοβαρός...

Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα...
τα όνειρά μου κόκκινα,
τα όνειρά μου άσπρα,
ρούχα μαζί που πλύθηκαν,
κι έχουνε γίνει ροζ...

Ήθελα στα γενέθλια να μου 'φερνες λουλούδια,
ήθελα στα γενέθλια μόνος μου να τα πιω,
να με γλυκονανούριζες τα βράδια με τραγούδια,
άσε με πήγε τέσσερις θέλω να κοιμηθώ...

Κοίτα καλέ που έμπλεξα θα σκάσω απ' το κακό μου,
πάνω που ετοιμαζόμουνα το ίδιο να σου πω,
βρε αν δε σ' ερωτευόμουνα θα 'κανα το δικό μου,
εγώ να δεις τι θα 'κανα μα έλα που σ' αγαπώ...

Πόσο άλλαξες πόσο άλλαξα...
τα όνειρά μου κόκκινα,
τα όνειρά μου άσπρα,
ρούχα μαζί που πλύθηκαν,
κι έχουνε γίνει ροζ...